Umut...
Magic Johnson’ın
stopcemşatıyla Kerim Abdülcabbar’ın hukşatıyla büyüyenleriz.
Tahta potaların Yağmurdan
Önce filminde Manchevski’nin dediği gibi yuvarlak olmayan çemberlerine atışlar
yaptık.
Sonra Spor Sergi’yi
doldurduk.
En çok smaç yapanlarla
kural değişince üçlük atanları sevdik.
Bunların hepsini o adama
borçluyduk; Beyaz Gölge.
Salami’nin Kuliç’in şahane
hocası.
Nurlar içinde uyusun.
Çok sevindik çok üzüldük
yıllarca.
Mahmut Abdül Rauf’un
tikleri, Erdal Koşan’ın son saniye faülüydük.
Henry Turner’dan daha çok
acıdı canımız kolu kuruldığında.
Sevinçler, hüzünler hepsi
bizimdi.
Maksat çubukluya basket
faül olmasındı.
Abdi İpekçilerde Haldun
Alagaşlarda hep tribündeydik.
Hep çok sevdik de hiç bu
kadar saygı duymadık.
Hiç bu kadar kendimiz gibi
hissetmedik.
Hani diyor ya şair; biz
sizde bütün aşklarımızı temize çektik be.
Bir Beyaz Gölge’miz var
şimdi bizim de.
Bayrağımız gibi
üzerimizden eksik olmasın diye dua ettiğimiz bir gölge.
Günün herhangi bir
saatinde herhangi bir konuşmasını açıp dinlediğimiz bir adam.
Basketbol hocası değil de
felsefe öğretmeni gibi.
Yeryüzüne insanlık öğretsin
diye gönderilmiş bir elçi.
Hani sözünden çok özüyle
örnek, bir saygı abidesi.
“İnsanlar buraya sizin
mücadelenizi görmeye geliyor, yener ya da yenilirsiniz
Ama onlara bu mücadeleyi
göstermelisiniz.
Bunu görürlerse emin olun
sonucu umursamazlar.
Onlara kendinize oyuna ve
rakibe saygınızı hiç yitirmeyin” diyen bir abide.
Hani uzak memleketten
sadece yazları gelen otoriter tonton dede gibi.
Kızıyor sinirleniyor ama
gözlerinden kalbini görüyorsur, ışıl ışıl.
Sanırsın pamuklara
sarmalanmış.
Bizim bir Beyaz Gölgemiz
var şimdi…
Çok güzel çocukları var
yanında.
Üst üste 5 maçı diz ağrısı
yüzünden ayaklarını sürüyerek oynayan, içimizdeki Uche hasretini
dindiren adam Udoh.
Ayaklarını yerden kestiği
an ruhumuzu uçuran Vesely.
Hani neredeyse İzmir’i
istese vereceğimiz Kostas.
O vicdansızın açtığı derin
boşluğa puzzle parçası gibi oturan sakallı mesih: Gigi
Umudun bittiği yerde
başlayan, mahallenin yakışıklı çocuğu, ya böyle durup dururken gidip sarılası geliyor
insanın, Bogdan.
Arka sokaklarda neler
oluyor Bobby
Bu dünyayı yakarız senin
için Melih.
Lan oğlum korkma üçlük at
Berk.
Aşiline tendon oluruz
Ricky.
Adı nikola kendi yılmaz Kaliniç
Adı nikola kendi yılmaz Kaliniç
Zıpla zıpla zıplamayan
Antiç.
Sen ne şanslı bi adamsın
Barış.
Kalbim Egehanda kaldı.
Gölgesi yeter Ercan.
Başta bütün dünyanın ah
bizde olacaktı dediği başkumandan.
Balyoz gibi sert, babamdan
daha mert.
Günlerdir televizyonda
sizi görünce mutluluktan ağlıyoruz.
Sırtınıza havlular
koyasımız, gece üstünüzü örtesimiz var.
Klipler izliyoruz tenha
köşelerde deli deli gülerek.
Yola giderken ne renk
giymişseniz o gömlekleri çıkarıyoruz dolaptan.
Kalbimiz bedenimize
sığmıyor bazen, bağa bahçeye gidip bağırıyoruz.
Çok seviyoruz çok.
Ama tabeladan değil işte.
Mücadeleden.
Sanki sahada biz varmışız
gibi. Küçük Hüseyinleri Basri Dirimlilileri hatırlattığınız için.
Her rakibin hücumunu
savunmasını ezberleyecek kadar bilimsel,
Bizimle ağlayacak kadar
duygusal,
Gerekirse ölürüz diyecek
kadar yürekli,
Birbirinin sırtını
kollayacak kadar takımdaş.
Rüya gibi.
Bir umudumuz sizde şimdi
bizim.
Denizlilerde,
Kadıköylerde, meydanlarda koridorlarda çekilen çilelerden geliyoruz.
Son dakika yıkımlarından,
kurulan ittifaklardan size sığındık.
Triko çubukluları giydik,
örgü bilekliklerimizi size bağladık.
Spor sergide gittiğimiz
ilk maçın biletine sarılıp uyuyacağız bu gece.
Binlerce kişi evlerde
oturmuş deli deli planlar yapıyoruz şimdi.
Bütün sezon maçları yalnız
izlediği için davetleri reddedenler,
Bankadan kredi çekip
yollara düşenler,
Saat tam 10da sinemaya
girmek için bilet alanlar,
Anneannesini dua etmesi
için Eyüp Sultan’a götürenler.
Obra kadar bilimsel, büyük
dedeler kadar batılız.
Totemimizle, yüreğimizle
ama illa ki kocaman umudumuzla yanınızdayız
Bedenimiz nerede olursa
olsun milyonlarca ruhla Berlin’deyiz.
Kazınırsınız kaybedersiniz
bilemeyiz.
Ama son topa kadar
mücadele edeceğinizi biliyoruz, o topa kadar sizinleyiz.
Sizle savunma yapıp, sizle
kavga edeceğiz,
O kupayı yıllarca kendimiz
için istedik, şimdi dünyanın en güzel takımı için istiyoruz.
Dünyanın en güzel hocası
ve oyuncuları.
Kupa gelir gelmez bilemeyiz
ama;
Sizi çok seviyoruz lan
biz. Çok seviyoruz.
Eline saglik!
YanıtlaSilbu ne be
YanıtlaSilMuhtesem
YanıtlaSilMuhtesem
YanıtlaSilGözlerim doldu yüreğine sağlık apo abi
YanıtlaSilGözlerim doldu yüreğine sağlık apo abi
YanıtlaSilSeviyoz valla...
YanıtlaSilduygularimizi ve cocuklugumuzu anlatmissin cok sagol
YanıtlaSil"O kupayı yıllarca kendimiz için istedik, şimdi dünyanın en güzel takımı için istiyoruz."
YanıtlaSilyüreğine sağlık.
Ne güzel duygusalız biz! Seviyorum hepinizi....
YanıtlaSilEline yüreğine sağlık kardeş
YanıtlaSilEline yüreğine sağlık kardeş
YanıtlaSilEline yüreğine sağlık hocam...
YanıtlaSilMüthiş...yazı bitsin istemedim. Yüreğine sağlık.
YanıtlaSilSakir bas bas bas, Sakir bas bas bas...ODL86'
SilMüthiş...yazı bitsin istemedim. Yüreğine sağlık.
YanıtlaSilIlginc degil mi fenerbahce sevgisi,olmasini istedigimiz ulke profili bizden milyon isik yili uzakta olmasina ragmen bu ulkede sevincten aglanacak seyler de var dedirten bir basketbol takimimiz var, kursun yemis bedenimize takilan serum gibi adeta...
YanıtlaSilİktidarın kabusu blog.
YanıtlaSilhttp://cemologyonuncukoy.blogspot.com/