14 Ağustos 2014 Perşembe
bir ki üç gol yetmez...
Kemal Sunal'ın filmde Beşiktaşı'ı tutmasını dert etmediğimiz günlerdi.
Hani şu sokakta bulduğu veledi öz evladı gibi büyüttüğü film.
Yine fanatiktik aslında en harbisinden.
Maçka parkında abilerimiz çatışırdı "kapalı"yı almak için.
Biz o sırada yan yana sırada beklerdik.
Kavganın bile hukuku vardı.
Yar yanağından gayrı her şeyin bölüşüldüğü günler,
Tribünün bile, yarı yarıya.
Yandan bir beste gelirdi, karşılık verirdik sıcağı sıcağına.
Küfür yok muydu, vardı. Kavga yok muydu, vardı.
Ama başka türlüydü işte. Nefret ciğerimizi söndürmemişti henüz.
Bu Beşiktaş benim ömrümü yedi be abi.
Yatılı yıllarımda bir Hakan Tecimerli maçı bilirim kazandığımız.
Bir ki üç gol yetmez diye başlarlar, beşe giderlerdi bazen.
Metin Ali Feyyazı onlardan çok biz ezberledik.
Sonra Uche attı da biraz sevindik.
Çok kinlendik de hiç beddua etmedik ama.
Güzel adamdı başkanları.
Böyle, mahalle bakkalının önüne sandalye atan amcalar gibi,
Ya da ne bileyim mezun olduktan sonra gidip elini öptüğün emekli öğretmen gibi.
Mahmut hoca işte yav, Yaşar Usta.
Sonra defalarca yendik biz Beşiktaş'ı.
Kupalar aldık, onlar da yendi bizi.
Başkanlar geldi gitti, efsane topçular, heykeller filan.
Sonra çok değişti futbol çok, hayat gibi.
Hani yarışmacı arkadaşlara başarılar dilenen günlerden,
Rakip kaybedecek ki biz kazanacağız, gerçekçi olalım günlerine.
Önce Kemal Sunal gitti.
Hababamla Fener maçlarına kaçan güzel adam.
Sonra Vedat Okyarlar, Kazım abiler.
Lefter gitti be abi.
Pazar günü oynanan maçı ilk kez Çarşamba günü sinemada izleyen nesille cep telefonundan canlı maç izleyen gençler yan yana ağladı.
Silindir gibi geçti üstümüzden endüstriye bulanmış futbol.
Ömrünü adadığı stattan ağlayarak gitti Seba.
Bir gün omzumuza aldığımıza teneke bağladık ertesi gün.
Gözümüz tabeladan gayrısını görmedi.
Polis copu inerken rakibe ooh ooh çektik topyekün.
Vicdanı hep birlikte öldürdük.
Eskiden iki turşucunun kavgasıydı rekabetimiz.
Bir Vecihi öfkemizi yatıştırmaya yeterdi.
Sevgiye umuda dair ne varsa birer birer yitiyoruz her gün.
Üç beş ağaç için dirensek de hep birlikte,
Bugün yüreğimiz toptan aveme.
Siyah beyaz film günlerinin,
En asil siyahıyla en temiz beyazını kaybettik şimdi.
Ömrünü çubukluya adamış bir adama,
Bu yazıyı yazdırabilen adam yok artık.
Madem ki sizinkisi bir aşk hikayesi,
Siyah beyaz filim gibi biraz.
Unutmayın bu adamı kardeşim.
Kupalara değil Beşiktaşa sahip çıkın.
Heykelini dikmeyin dört bir yana; dimdik durun onun gibi.
Sözün özü, mesele Sebaya ağlamak değil kardeşim, Sebayı anlamak.
Sebaları yaşatmadıkça hayatta ne desek boş.
Güle güle git Süleyman başkan, Baba hakkıya kral Metine, Efsane Leftere selam söyle.
Triko çubukluyla taştan kalelerde top oynayan çocukların hakkı sana helaldir.
Sen de hakkını helal eyle.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
ağlattın be kalemine sağlık
YanıtlaSilYüreğine sağlık.
YanıtlaSilOkumiyacam dedim yine okudum. . Son paragraf ta yine gözyaşlarımi tutamadım. Kalemine yüreğine saglik. .
YanıtlaSilMuhteşem!
YanıtlaSilhelal be harika yazmışsın.
YanıtlaSilvay be okurken duygulandım harbi be :( Biz nereye gidiyoruz böyle ! Ben dahil yolda fenerli birini görünce düşman gibi bakıyorum..Kim o fenerli adam ? Benim arkadaşım , kardeşim , dostum benim milletim benim değerim ! Bu düşmanlık niye ! kim soktu içimize bu haseti bu ! Biz hep birlikteyken birlikte gülerken ve ağlarken bir bütünüz ve güzeliz..Bizi ayıranlara asla ve asla hürmet etmemeliyiz..
YanıtlaSilendustriyel futbol laneti işte bizi buralara getiren , suleyman baskan donemınde anti endustriyel futbol benımsendigi zaten belliydi direnmeye calıstı ama sistem sonunda onuda yedi , basarılar arkadaslıgı getirmiyordu o donem beşiktasda arkadaslık basarıyı getiriyordu işte bizim o samımıyeti yenıden yakalamamız lazım sart
YanıtlaSilSezer arkadasim paylasmis, pek begendim, pek etkilendim, abartisiz yalin fakat nokta atisli bir yazi olmus, tesekkur ederiz. Mekani cennet, Kalanlara insaniyet diliyorum.
YanıtlaSilMetrobüste ağlattın beni...
YanıtlaSilKeşke her fenerli böyle olsa. Kalemine sağlık...
YanıtlaSilDeğerlere sahip çıkan kalemler lazım bu ülkeye kalemine , yüreğine sağlık apo abi.
YanıtlaSilçok çok güzel kalemine yüreğine sağlık...
YanıtlaSilHer şeyi çok güzel özetlemişsin ağlattın sabah sabah yüreğine sağlık..
YanıtlaSilÇok ağır geldi..:( Çok güzel demişsiniz "Küfür yok muydu, vardı. Kavga yok muydu, vardı.
YanıtlaSilAma başka türlüydü işte. Nefret ciğerimizi söndürmemişti henüz." diye.İşte Mühendis Oktay'la birlikte nefret ciğerleri söndürdü..Kahpelik girdi tribünlere...
Çok derinden, içten ve sert girmişsin, evde olsam ağlardım :(
YanıtlaSilgözlerim doldu okurken. yüreğine, kalemine sağlık.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSil“Sevgili Dostlar, başsağlığı mesajlarını üzerimize vazifemi bilmeden yanıtlamaya çalışıyorum tweeterdan oradan burdan... Hep diyorum ki " .... Spor Kulubune ve onun değerli camiasına acımızı paylaştıkları için ve saygı gösterdikleri için teşekkür ederim"; amacım bitsin artık şu nefret işi. Biz nefret içinde büyümedik bizden sonraki nesilde nefreti taşımasın isterim. Sevgili Yazar arkadaşım ne diyeyim iyi ki varsınız keşke daha çok olsak ve bugunu ve bu yazıyı hiççç unutmasak. Selam ve saygılarımla Egemen BAKIM”
YanıtlaSilVay bee...rakip takım taraftarına böyle bir yazı yazdıran ADAMI kaybettik. Yaşamı ile bizlerin efsanesi olan adam,ölümü ile bizden sonraki nesillerin KAHRAMANI belkide örnek olacağı karakteri olacak.
YanıtlaSilYüreğine ve kalemine sağlık abi
YanıtlaSilKalbime tercüman oldun...
YanıtlaSilgüzel atlara binip gittiler abi, tunca kalmak neyse de insanın en şeysi bizim başkan oldu o kötü oldu.
YanıtlaSil