15 Mart 2012 Perşembe

cemre...

hepinizin bi ilk maç anısı vardır..
unutulmaz...
bi de ilk galatasaray maçı vardır...
anlatmaya doyulmaz...
hatırlayanınız vardır...
ben de anlatmıştım hani...
ankarada cumhurbaşkanlığı kupası...
çok fena sıcak.. üstelik ramazan...
daha 11 dememiş tevellüt...
oruca sabretmek Feneri beklemekten kolaydı...
susuz durulurdu da çubuklusuz durulmazdı...
ilk yarı yedik bi tane...
devrede ısındı küçük hüseyin...
atacak dedi istanbuldan gelen bıyıklı amca...
attı... bize koştu.. babama sarıldım...
penaltılarda devleşti yaşar...
simoviç kaçırdı.. ve bir de terim... fatih terim...
aldık kupayı... babama sarıldım..
niye ağladı, anlamadım...
kamyoncu saiti yeni kaybetmiştik o sene...
güzel adamdı.. sıkı fenerli...
ertesi gün ona gittik... babam maçı anlattı.. su döktük çiçeklerine...
babam ağladı.. anladım...
eve gittik... triko çubukluya sarıldım...
dün gece kadıköydeydim ben...
çok güzel çocukların arasında...
üç gündür uyku girmemiş gözlerine...
ama hala ışıl ışıl.. hala çakmak çakmak...
her maçtan önce aynı çaba.. aynı emek..
kimi ck'dan kimi vamos kimi ünifeb...
tribün güzel olsun, çubuklu dik dursun...
umurlarında değil karşılık istemek...
ceplerinde çok para yok...
sonuncuyu organizasyona vermişler...
yar yanağından gayrı paylaşmak için bisküviyi...
söylediğimiz marşlarda senin de sesin olmalı...
sabahı zor ettim...
meraktayım.. heyecandayım.. geçmiyor saatler...
ve o mesaj geldi...
bizim cemre...
16sındaydı tribüne geldiğinde 10 sene önce.. pırıl pırıl..
ne acılar, ne zaferler gördük beraber....
ankarada ahmet hassan o kafayı vurduğunda çöküp kalmıştı...
hani ankaranın en güzel yanı istanbula dönüşüydü...
yol boyu ağlamıştı trende...
caddede birlikteydik mayısta...
hem maçtan önce..
gözleri gülüyordu maçtan sonra görünce...
mesaj attı bugün cemrecik...
dedesinin fotoğrafı vardı içinde...
çok emeği geçmiş kulübe...
cemre çocukken her maçtan sonra benim gibi gidermiş işte...
anlatırmış tek tek...
kim attı, kim çubukluya layık oynadı.. kim ağırdan aldı...
uzun süredir gidememiş...
ama bu kez gidecekmiş işte...
o kabus gibi yaz gününden bu yana onanları anlatacakmış bir bir...
bi de cumartesi olacakları...
kimi anlatacak kimbilir... belki alexi.. belki şu mohikan traşlı sarı oğlanı...
gözleri dolacak belki yobodan bahsederken...
gökhan gönülde yumruğunu sıkacak şöyle bi...
ne şanlsı kız şu cemre...
kombinesi var.. girebilecek içeri...
uzakta kalacak oysa niceleri....
üç gecedir uyumayan çocuklardan kiminin bileti yok mesela...
pendikteki zeynep de uzaktan bakacak çubukluya o gün...
ankaradan kübra da bilet bulamamış...
trabzonlu merve gelir mi acaba...
ama adıyamandan gelen var biliyorum...
ister içerde ister dışarda...
herkesin içinde büyükadalı büyükadamın ruhu olacak...
herkes basri,,, herkes küçük hüseyin olacak...
çünkü artık topuk yaylasından başlayan yürüyüşün en önemli günü geldi...
çünkü caddeyi dolduranlar için,
çünkü çağlayanda çağlayanlar için,
zafer vakti...
her derbi bir şölen, her derbi bir tarih...
işte yine geldi biri daha....
batular tuanalar orada olacak...
belki çankırıdan ilk kez gelenler...
belki gözüyle değil yüreğiyle görenler...
siz amerikadan avustralyaya edirneden hakkariye...
gelemeyenler...biliniz ki kaşkollar bereler bize emanet...
ve siz sahaya çıkacak 11 kahraman...
en ağır emanet sizde...
lefterin cihat armanın can bartunun
cemilin alparslanın rıdvanın alın teri...
kendi işini kendi gören adamlar ordusu...
biliniz ki biz bütün kalbimiz ve 105 yıllık öfkemizle oradayız
hesabı kesmeye siz varsanız.. biz de varız...
dönelim o sıcak ramazan gününe...
babam işe gidecekti maçtan sonra...
bi abiye emanet etti beni...
birlikte yürüdük otobüse...
dedemi anlattım ona..
parçalılar geldi birden...
her tarafta onlar.. otobüsü doldurdular...
kağıttan şapkalar vardı o zaman.. güney çarpmasın diye...
o vardı kafamda.. boynumda bi liralık iplerden...
saklasam mı diye baktım. şapkamı elime aldım...
dayak yersem annem bi daha göndermezdi çünkü...
şapkayı kafama taktı abi..
ipi boynuma astı...
çubuklunun yere indiği gün
kamyoncu saitin boynunun büküldüğü gündür dedi...
gözlerim doldu.. ağlamadım...
parçalılar, ve bizi parça parça etmeye çalışanlar iyi duysun...
biz kamyoncu saitlerin başını öne eğdirmeyiz...
cemre kız... selam söyle dedene... bilsin ki;
bu can bu bedende durdukça.... emenetleri yere düşmez...
çubuklu parçalıya asla geçit vermez...

9 yorum:

  1. yine çok güzel bir yazı olmuş..tribün güzel olsun, çubuklu dik dursun...

    YanıtlaSil
  2. Ellerinize sağlık üstad. Yine çok güzel bir yazı yazmışsınız. Yazılarınızı merakla bekler oldum. Cumartesi günü zaferin adı yine Çubuklu olacak...

    YanıtlaSil
  3. çubuklu parçalıya asla geçit vermez... bu cumartesi hiç geçit vermez...

    YanıtlaSil
  4. yüreğine sağlık apo kardeşim, selam olsun tüm çubuklu sevdalılara

    YanıtlaSil
  5. Benim dedem beşiktaşlıydı. Ama ses etmedi hiç sarı-lacivert sevdama. Gördü içimdeki tutkuyu.
    Esra'da uzaktan izleyecek çubukluyu. Isparta'dan. Kalbi orada atacak ama.
    Çok güzel bir yazı olmuş yine.
    Sevdanıza sağlık.

    YanıtlaSil
  6. Yine çok güzel bir yazı olmuş.. Çubuklunun gölgesi eksik olmasın üzerimizden.

    YanıtlaSil
  7. Öncelikle fikrine sağlık abicim...
    İlk gittiğim maç bir Galatasaray maçıydı.Dershaneye gitmek için çıktığım eve,maça giden mahalleden abilerimin sayesinde ve Atkinson'ın golleriyle,zafer sarhoşluğuyla dönmüştüm.
    Yeni kara boğamızla, mohikan saçlımızla, Alex'imizle, Kocaman gururumuzla, Lefter'in ruhuyla yine yeni bir zaferimiz olacak.
    Orada olacağım...

    YanıtlaSil
  8. Ne yazık ki yazını bu gece okuyorum..ve diyorum ki ;bu yazıyı futbolculara okutmak lazım dı..hala anlayamayan o futbolculara..

    YanıtlaSil