23 Aralık 2011 Cuma

çubuklu...

Filmlerdeki romanlardaki yemşeşil köylerden değildi bizimki...
Ama güzel bi çayı vardı, çocuklar çimerdi yaz sıcağında...
O çayın yanında upuzuun bi çayır...
Bi yanda hayvan otlar, diğer yanda veletler koşturur...
Orada gördüm Muzaffer’i ilk kez...
Köy çocuğu..
Toprağı gibi sert, babadan miras mert...
Çok da iyi oynuyo desem, yalan...
Ama bir dakika durmaz işte, koşar, mücadele ederdi...
Her maçtan önce yanıma gelir, formamı severdi...  
Benim çubukluyubilirsiniz, triko...
Babam aldı.. Kamyoncu Sait’in oğlu...
Uuzun uzun bakardı formaya, bazen ağlardı..
Bi gün çayın yanında geldi yanıma...
Sen hiç maça gittin mi dedi.. Gözlerim doldu...
Yaşar’ın penaltı kurtardığı Ankara’daki derbiyi anlattım ona...
Küçük Hüseyin’in attığı golü...
"Öldü o biliyom" dedi.. Ağladık...
Ben de bir kez maça gidebilsem, sonra ölsem dedi...
susturdum...
Forması yoktu...
Sonra gelmedi çayırdaki maçlara.. Özledim...
Bi akşamüstü giriverdi sahaya... Üzerinde bir sarı tişört...
Koşarak geldi yanıma...
Tam göğsünün orta yerine Fenerbahçe yazmış annesi...
Lacivert iple, göz nuru, el emeği, ilmek ilmek işlemiş sevgisini
Ta oğlunun yüreğine...
Güz geldi sonra, hüzün geldi... Ayrılık vakti köyden...
Köy kamyonu hareket etmeden fırladım, kapılarını çaldım...
Muzaffer açtı.. Konuşmadım.. Formamı uzattım..
Aldı...
Beklemedim..
Koşarak bindim kamyona..
Bi dakka dursam geri alırdım..
Büyüdüm sonra ben... Çok formam oldU...
Çubuklular, beyaz, sarı, zırhlı,, en parlak mavi, palamut yeşili...
Her yeni çıkan formayı aldım.. Hepsini giydim tek tek...
Hepsinde o triko çubukluyu aradım...
Hepsi ısıttı ruhumu.. hepsine gözyaşım karıştı...
Ama o triko başkaydı...
Babam aldı.. Kamyoncu Sait’in oğlu...
Büyüdüm sonra ben...
Çok galibiyetler gördüm, nice zaferler...
Çok kez ağladım birilerinin omzunda...
Göztepe maçında fırtına karşıdan vurdu yüzüme yüzüme...
En çok o gün bağırdım yeminle...
Appiah sol ayağıyla vurdu milyon kez... Ter içinde uyandım...
Ahmed Hassan o kafayı vurduğunda kalbim durdu...
Bu kez ağlayan ben değil babamdı...
Çok uykusuz kaldım ben.. Çok kez sabahladım dumanaltı...
Hepsinde sabahı bekledim.. Gün doğdu...
Sonra en uzun gece başladı...
Aylarca bitmeyen karanlık...
Her gece bir formaya sarıldım...
Geçmedi yüreğimin yangını...
Sonra kapı çaldı bugün...
Bir paket getirdi kasklı bi çocuk...
Açtım, eve güneş doğdu...
Küçük bir forma.. çubuklu.. triko...
Dizlerim titredi...
Küçük bir not vardı üzerinde...
Okudum, ağladım... ağladım okudum...
Sarıldım triko formaya,,,
Sarıldım ağladım.. ağladım sarıldım...
Bi daha baktım nota :
“en kötü gün bugünse
Bugün de Fenerbahçe...
Pazar kadıköy’de görüşürüz...
Bayburtlu kardeşin...
Muzaffer”

22 yorum:

  1. HARİKA OLMUŞ ÜSTAD BİZİ DE AĞLATTIN

    YanıtlaSil
  2. Abi ne iciyorsun bunlari yazarken??? Ki yazilaeini okurken bizi icmeye tesvik ediyorsun.. Ellerine saglik

    YanıtlaSil
  3. Vay arkadaş millet yıllar sonra forma sayesinde buluşuyor, bir de bizimkine bak;
    Askere gitmeden önce atkımı verdim tribünden sevdiğim bir kardeşime, adam daha ertesi maç başkasına vermiş emaneti. :)
    Neyse usta konuyu dağıtmıyım, ellerine sağlık çok güzel yazmışsın.

    YanıtlaSil
  4. Abi sen benden ne istiyorsun? Nedir benim senden cektigim? Daha akacak gozyasi kalmadi. Nerden follow ettim seni ben abi, perisan ettin beni.

    YanıtlaSil
  5. işyerinde "neden gözlerin doldu" sorularına cevap verememek.. olsun ben biliyorum sebebini..ellerine sağlık.

    YanıtlaSil
  6. Sabah okudum.
    Ağır geldi sabah sabah.
    Öyle de heyecanlıyım ki bu aralar Başkan esaretten kurtulacak diye. Salak salak sırıtıp duruyodum etrafıma, hüzün çöktü.
    Toparlarım kendimi, bi'şey olmaz bana. Fenerbahçeli'yim ben.
    Kadiköy İskelede randevum var Pazar günü Örgütle.

    YanıtlaSil
  7. bırak hanıma rezil oluyoruz..gecenin bi vakti yatakta zırlayan bi herif :)

    YanıtlaSil
  8. Esat Dergi'nin dediği gibi gözyaşlarımızın rengi aynı:Sarı-lacivert

    YanıtlaSil
  9. Bir Bayburtlu olarak benim de gözlerim doldu şimdi. Ben her gün Kadıköydeyim. Tam miting alanının çevresinde. Hepinizi bekliyorum.

    YanıtlaSil
  10. Bu yazı bir Bayburt'lunun Türkiye'den intikamı sanki.. Bayburt, Bayburt olalı böyle eziyet çekmedi diyen Bayburt'lunun.. :), :( .. Fenerbahçe'nin sadece bir spor klübü değil, yaşamın önemli bir parçası olduğunun da kanıtı, bu yazı..

    YanıtlaSil
  11. Patrona bakamıyorum gözlerim sulu. Üstad ne yazmışsın böyle.

    YanıtlaSil
  12. 1982 yılında, henüz 4 yaşında iken, ilk çubuklusunu aldığım yeğenim Durul Kayılı, o olayı hatırlatarak gurbetteki dayısına yazıyı göndermiş. Elinize sağlık. Epeydir bu kadar güzel ağlamamıştım. Pek iyi geldi. Arif Kümbül

    YanıtlaSil
  13. Apo,
    Sanki hepimiz bir Kızılderili kabilesinin insanlarıyız da, dağılmışız oraya buraya. Birimiz bizon avında, birimiz ateş suyu peşinde, birimiz mavi ceketlilerle savaşta..
    Sonra bazı geceler, büyük yıldız parladığında toplanıyoruz, sadece bizim bildiğimiz bir ırmak kenarında..
    Çubuk tüttürüyoruz karşılıklı, hava soğuk, kürklerimize sarılı...
    Ve sen hikayelerini anlatıyorsun kabilemize dair.
    Eski savaşlar, eski dostluklar, yeni umutlar...
    Her cümlen sıcak bir ateş parçası...
    Önce yüreğimiz ısınıyor kelimelerle, sonra ruhumuz.
    Şimdi birlikte daha mutluyuz.
    Artık bakışlarımızda kabilemize has bir gurur var ve birlik ruhu ve kardeşlik yankısı...
    Gözlerimiz yaşlı, gözyaşlarımız dostluğumuzun aynası..
    Her cümlenle bir kabile, daha çok aile olası..
    Ve Allah kerim,
    bu kabilenin,
    ebedîyyen sürecek şarkısı...

    YanıtlaSil
  14. birader.. şu yazı benim yazılardan daha güzel iste.. hasta mısınız nesiniz la...

    YanıtlaSil
  15. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  16. Ellerin dert görmesin REİS..

    YanıtlaSil
  17. Yaşı benim gibi genç olanlar sari-lacivert ten öğrendi direnmeyi,bizim de bir davamiz var o davanın içinde Ali Ismail in öptügü arma, Burak Yıldırım ın kanlar içindeki Çubuklu su var,cok sukur Allah'a ki bir ölüp bin doguyoruz her seferinde,içimizde kardeşlerimizin emaneti her yeni günde biraz daha ölümsüz oluyoruz bu kahpe düzende. .. ben babadan Fenerbahçe liyim apo abi,senden de romantik Fenerbahceliyim allah sendende babamdanda razi olsun...eyvallah...

    YanıtlaSil
  18. Bizde yanında taraftarız diye geçiniyoruz! Sabah,sabah ağlatın be koca Reis :)

    YanıtlaSil