30 Eylül 2011 Cuma

evet biz...

biz...
evet biz...
fenerbahçeliler...
itiraf ediyoruz; hiç bu kadar canımız yanmamıştı...
biz
evet biz
fenerbahçeliler...
itiraf ediyoruz, hayat bize hiç bu kadar zor olmamıştı...
evet o günden sonra...
3 temmuz pazar, sabah dokuz...
biz haydarhanla deryanın doğacak çocuğuna bebek arabası götürürken...
karım özge kızım ela ve ben...
kimbilir ne derdimiz vardı o gün, kimbilir neler geçiyordu aklımızdan...
sonrası malum... deprem... aklımızdan girip yüreğimizden çıkan fay hattı..
evet biz fenerbahçeliler...
itiraf ediyoruz...
çok zorlandık... her gün... her saat... düğüm düğüm...
iş yerimizde, kahvede, trende, vapurda, lokantada...
çubuklu üstümüzde, dimdik durduk...
işte o yüzden, siz görmediniz...
bilemediniz...
ama şimdi itiraf ediyoruz işte...
çok canımız yandı.. ama çok...
siz görmediniz...
feneriumun önünde 3 küçük velettik biz...
harçlıklarımızı denkleştirip forma parası kotarmaya çalışan,
babalarımızdan duymuştuk çünkü,
para lazımmış takıma...
çıkışmadı paramız, bir abi geldi bize forma aldı sonra, tek tek, her birimize...
yanımızdan ayrılırken eli sanki gözüne gitti, bir şeyler sildi yanağından...
arkası dönüktü, biz göremedik, siz görmediniz...
siz görmediniz evet...
üç çocuk babası bir avukattık biz...
eve gittik, ortanca oğlan sordu:
baba fenerbahçe şikeci mi diye...
senin baban ahlaksızlık yapar mı oğlum diye baktık gözünün içine...
yapmaz dedi gözleri dolarak...
deden yapar mıydı diye ısrar ettik...
yapmaz dedi iki damlayla.. belli ki okulda üstüne gitmişler...
o zaman onların fenerbahçesi de yapmaz oğlum diyebildik.. sarıldık, ağladık...
siz görmediniz...
asgari ücretli işçiydik biz...
1 milyon kampanyası tam da maaşın bittiği günlere rastlamıştı...
yine de gittik stadın altına...
yok yok, bir şey almadık...
ama olsun, gittik işte... alanlara bakıp sevindik...
siz görmediniz...
kızıltopraklı zuhal ablaydık biz...
falan filan kuruluşunun ehemmiyetli bir yöneticisiydik...
para üstü vermeyer dolmuçuya bile çıkmazken sesimiz...
köprüye nasıl koştuk bilemedik topuklu ayakkabıyla...
siz görmediniz...
futbodan hiiiç anlamayan hatice teyzeydik biz...
oğluna çubuklu kazaklar ören...
gelinin yanına düştük de papazın çayırına koşarak gittik...
zaman direnme zamanı dedi çünkü bizim oğlan...
siz görmediniz...
toplanıp toplanıp içtik biz todori'de...
bir kez olsun küme düşmeyelim demedik onca rakıya rağmen...
bir kez olsun, şimdi biz ne yaparız diye hayıflanmadık...
siz görmediniz...
çıktı bizden bir abla,
baktı kongre üyelerine,,,
aman haaa dedi biz affedilmenin değil aklanmanın derdindeyiz...
siz bilmediniz...
dedik ki biz....
en dipteki lig ne ise oradan başlayalım, kulübün kapısına kilit vuralım da,
mazimize inancımıza, duruşuma zincir vurdurmayalım...
siz görmediniz...
yaylalara çıktık, caddelere aktık,
samandıraya gittik biz...
tellerin arasından baktık bizim çocuklara...
bir tebessümlerine bin damla indirdik gözümüzden...
siz görmediniz,,,
ameliyathanenin kapısında acı haber almış gibi yıkıldık uefa kararında...
3 tane maç izleyemeyeceğiz diye değil,,,
bizim çocukların emeğine kara çalındı diye...
sonra gördünüz işte...
sular seller gibi aktı kadınlarımız kondulardan yollardan ara sokaklardan...
sığmadı koca koca caddelere...
kapılarını kırdı da girdi saraçoğlunun...
sonra gördünüz işte...
kaldırımları tribün yaptık,
bir gram destek gün ışığı gibi sızsın stadın içine diye...
şimdi siz de görün, dünya da görsün...
aşığın maşuğa kavuşma günüdür...
forma parası biriktiren çocukların,
oğluna kazak ören anaların,
kaldırımda destan yazanların,
dünyaya şapka çıkarttıran kadınların,
kahramanlarla buluşma günüdür...
en zor günde dimdik duran kocaman bir adamla,
mangal yürekli evlatlarına teşekkür etme günüdür...
evet biz...
fenerbahçeliler...
itiraf ediyoruz...
çok üzüldük çok ağladık çok özledik...
şimdi hasretle eskittiğimiz prangaları kırma günüdür...
öyle bir umut ki kara deryalardaki fenerimiz,
öylüözgürüz ki sevdamızda...
dünya mahkum etse gam yemeyiz artık...
evet biz fenerbahçeliler,,,
itiraf ediyoruz...
biz artık fenerbahçeli değiliz
bugün kelimenin tam anlamıyla
FENERBAHÇEYİZ...

24 yorum:

  1. Eline sağlık Usta.
    Artık En-el FENERBAHÇE

    YanıtlaSil
  2. Hey maasallah, kalemin yine yuregimi ciz ettirdi,eline saglik ustad

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. Ellerine, emeğine ve yüreğine sağlık sevgili renkdaşım..

    YanıtlaSil
  5. babacım ellerine, emeğine, yüreğine sağlık..

    YanıtlaSil
  6. Kıskandım bu yazıyı... Hem de çok kıskandım... Ellerine sağlık...

    YanıtlaSil
  7. Ne yaptin sen yaaaa?? Muhtesem

    YanıtlaSil
  8. twitter da paylaşrken yanına bişeyler yazcaktım ama mangalda kül bırakmadın be usta. kalemine sağlık

    YanıtlaSil
  9. bu satırlar yine ağlattı beni

    YanıtlaSil
  10. hepiniz sağolun... yazmak ne ki, siz onu yaşayanlarsınız...

    YanıtlaSil
  11. Usta iste bu yaziyi ogluma verebilirim ellerine saglik

    YanıtlaSil
  12. Kalemine, eline, aklına, Fenerbahçe sevgine saglık.Sabah sabah gözlerim doldu, ne dolması yahu ağladım iste.

    YanıtlaSil
  13. Yine yaptın be üstad,ağlattın yine herkesi!

    YanıtlaSil
  14. Vay arkadas önce ağladim sonra yine gurur duydum. Biz artık FENERBAHÇEYIZ

    YanıtlaSil
  15. Sabah sabah iki damla yaşı gözümüzden akıttın üstad.
    Güzel yazı, eline sağlık.

    YanıtlaSil
  16. Üstad ellerim titriyor şu an....

    YanıtlaSil
  17. ellerine yüreğine sağlık üstad

    YanıtlaSil
  18. Yüreğine sağlık...

    YanıtlaSil
  19. senin yuregınden tasıp buraya dokulen satırlar hepımızın aynası,guzel fılan degıl bu yazı HARIKA yuregıne saglık..

    YanıtlaSil
  20. Eline, Yüreğine sağlık.
    Gözlerim doldu. O yaşadığımız zorlukların tamamı tekrar geldi gözümün önüne.

    YanıtlaSil
  21. eline yüreğine sağlık , yine gözler yaşlı giyiyoruz formamızı.. yaş üzüntüden değil , aman ha! takımımızla buluşacağız bugün.. sevinç göz yaşları bunlar. ve fenerbahçeli olmanın gururu...

    YanıtlaSil