hissiyat...

çooookkk yazasım var bu gece... ama uzun yazasım yok... sadece şöyle diyesiyim : yatılı yıllarımda odanın penceresinden uzun uzun dışarı bakardım.. en çok sarı ışık sızan pencereler acıtırdı içimi... bir sobanın yanıbaşındaki kanepeye doluşmuş muhtemelen türk filmi izleyen aile fertlerini canlandırırdım gözümde.. önlerinnde derin bir kap içerisine doldurulmuş mandalina ve portakal, ellerinde annenin az önce soyduğu elma.. bir gözü televizyonda aklı çocuklarda.. bir de sobanın üzerindeki kestanelerde.. cuma ve cumartesi gecesi şahaneydi de benim camımdan sızan sarı ışık o evlerdeki ışık kadar parlamıyordu ya, o zordu işte... şimdi tek derdim de o ya zaten... evimden çıkan ışık hiç azalmasın... iyi geceler kızım... iyi geceler canım karım... ve iyi geceler meyve soyan cefakar kadın : anam...