14 Ocak 2012 Cumartesi

yüreğini yaksa da hüzün...

bir pankart asılıydı lise tarafındaki kale arkasında...
kumaşı küçük sözleri kocaman...
izin istedim yazanlardan...
solaçıkmış adları... sıkı çocuklar.. güzel çocuklar...
bu pankarta vakti gelince bir yazı yazayım dedim...
ne çabuk geldi o gün...
ne çabuk yaktı yüreğimizi hüzün...
triko çubukluya anlam veren adam göçtü gitti bu dünyadan...
kamyoncu saitin oğuluna emanetiydi...
oğlunun da bana...
ne naif adamdı.. ne küçük...
ne kibar adamdı, ne güzel...
belli ki buradaki görevi bitti...
belli ki daha fazla yaşamak istemedi bu acı günleri...
zeki rızasına gitmek istedi herhal...
sevdasını en iyi anlatan adama..
islam çupi kardeşine...
basrisine... ayetullah başkanına...
son başkanıyla helalleşti gitmeden...
iki satır yazdı.. eyvallah dedi....
ulak oldu şimdi...
çubukluyu sevenlerden çubukluyu taşıyanlara...
cihat armana selam götürdü bizden...
ben kamyoncu saite söyledim mesela...
küçük hüseyine...
tribün çocukları necatiye haber etmiş öğrendim...
çınarı uğurladık karşıla demişler...
bi güzel kucakla onu be necati abi.. ama incitme sakın...
renk ayrımı yapmazdı ya hiç...
metin oktaya da çok selam götürdü elbet.. hakkı babaya da...
öyle gitti işte...
keşke biraz daha dursaydı dedirterek...
hep erken gelirmiş ya insana ölüm.. öyle işte...
aklandığımızı görseydi.. dedi babam...
gördü zaten dedim... bildi zaten...
sonra telefonlar çaldı ardarda..
herkes aynı soruyu sordu...
gerçekten öldü mü lefter?
ölmedi elbet be ercan..
ölür mü be can abi...
bak burundaki fener hala ışıldamıyor mu...
o ışık lefter işte...
üstündeki formaya iyice bi bak...
armadaki palamut var ya...
o lefter işte...
her sabah büyük adaya giden ilk vapur sarı...
dönüşü lacivert...
gebzeden çubukluları kızıltopraka taşıyan tren...
rayların her biri çubuklu ya...
onlar lefter işte...
helalleştiği adamı saran demir parmaklıklar...
çubuklu ya işte.. lefter ya hepsi...
sevdiğine yazdığın mektup,
saatlerdir döktüğün gözyaşı...
isyana dönüşen haykırışın
her kelimesinde lefter her satırında lefter...
hani diyor ya şair;
ey sevda kuşanıp yollara düşen
bilesin bu yıllar dağlar dolanır,
yare ulaşmadan düşersen eğer
yarına sesinin yankısı kalır...
o yankıdır işte lefter...
1907'den sonsuza...
her tezahüratta...
her şarkıda..
ne yazıyordu lise açıktaki pankartta...
yüreğini yaksa da hüzün, ele karşı solmasın yüzün...
işte bu hüzündür lefter...
ve o hüzne dayanma gücü veren sevdadır...
bak şimdi televizyona bakıyorum gözyaşlarıyla...
hala oradasın be usta...
adada yanına gelmiş çok uzaklardan bir evladın...
canımız ciğerimiz... kaptanımız...
emaneti ona vermişsin...
10 numara ebediyete kadar sizindir diyor sana...
bende ödünç duruyor...
ne yazdı biliyo musun bugün...
huzur içinde yat lefter...
çubuklu bize emanet...
emin ellerde yani.. güzel yüreklerde...
gözün hiiiç arkada kalmasın ordinaryüs...
hepimiz sırayla yanına geleceğiz...
ama triko buçuklu
ebediyyen payidar kalacaktır...
pazara papazın çayırında görüşmek üzere...
seni seven torunun..
triko çubuklu... apo...

4 yorum:

  1. bu baba acisi gibi...cok agir. ... nur icinde yat ulu cinar.

    YanıtlaSil
  2. Bu muhteşem yazı için çok teşekkürler.Yüreğine diline sağlık.Okurken gözyaşlarına,hıçkırıklara boğuldum.Üstadın vefatinin yanı sıra acımızı kat kat arttıran onun yaşanan bu rezil sürece şahit olarak acılar içinde ruhunu teslim etmiş olma olasılığıdır.Acılardan beslenen duruşumuz,Ordinaryüs'ün kaybından beslenerek daha dik ve onurlu olacaktır.Tekrar Çubuklu'nun başı sağolsun..

    YanıtlaSil
  3. "içimdeki Fenerbahçe aşkını tarif etmem imkansız. ‘kalbini sök ver’ deseler, Fenerbahçe için şu anda çıkartır veririm" diyen adamı uğurladık. Allah bize sabır versin. Mekanı cennet olsun. Güzel adamdı. Adamdı.

    YanıtlaSil
  4. Bu yazıyı hazırlayan yazan yüreklere çok teşekkürler çok duygulandım Lefterimize yakışan bir yazı olmuş.
    Mekanı cennet olsun.

    YanıtlaSil