lefter...

bir mektup üç satır yazı, gönlümün karası...
benim değil şairin lafı...
ama o mektup benim, senin, hepimizin...
altındaki imza benim, sensin, hepimiziz...
çünkü o imza lefter...
bir hastanedeymiş şimdi...
zatürre olmuş...
kurban olurum o ciğerlere ben...
duyduk, nefesimiz kesildi...
sorduk öğrendik, durumu iyiymiş...
yüzümüze renk geldi...
sonra bir mektup okuduk...
hakkını helal et diye biten...
sanki elle değil yürekle yazılmış...
sözcükler akıldan değil ciğerden dökülmüş...
her satırında ağladık...
çünkü o mektupta 105 yıllık bir tarih var...
çünkü o mektubu yazan eller bir tarihin sembolü...
çünkü o kara deryaların feneri...
çünkü o hepimizin lefteri...
armadaki palamut...
marştaki çınar...
hani semaverdeki bileklik var ya,
ya da gecekondudan kopup gelen adamın bağladığı pelerin...
maraton alttaki kızın kaşkolu...
antep maçında gole sevinen veledin beresi...
hani o koltuk altından sökülen,
babadan oğula miras,
hani haklı olma nedenimiz kazanma umudumuz
triko çubuklu...
işte lefter o formadır...
ve lefterin orada durduğunu bilmek bizim ışığımızdır...
fırtınanın ortasında kalmışken tam...
ufuktaki fenerimizdir...
ve bugün o formayı giyen her futbolcu,
o futbolcuların başındaki kocaman adam,
golden sonra o adama koşar kıvırcık,
kıvırcığın adaya forma götüren kaptanı,
o kaptana ses veren yürekli çocuk...
hepsi biraz lefterdir...
çubukluyu giren herkes bize lefterin emanetidir...
o yüzden sağolasın uğur boral...
o formayı terlettiğin her gün için minnettarız...
döktüğün her damla teri helal edesin...
biz her damla yaşımızı ediyoruz...
gittiğin yerde mutlu olasın...
lefter hep seninle ve bizimle olsun...