öteki...

küçükten başlar ötekinin acısına sevinmeye bu toprağın insanı...
karşı mahalledeki çocuğu annesi dövünce gülerek izler, bildiğin keyif alır..
ertesi gün de dalga geçer...
sonra öğretmen arka sıradaki çocuğu pataklar...
o çocuğu sevmeyen kim varsa dudağının bi kenarı aşağı kayar hafifçe...
büyür sonra çocuklar...
iki renge gönül verir taraftar olur...
polis maçta rakip tribüne coplarla dalar...
büyük bir alkış kopar...
sonra ooh ooh sesleri gelir dayağı izleyen taraftan..
onbinler sevkle seyreder...
üniversiteye gider her biri...
kimi sağcı olur kimi solcu.. kimi ortada kalır işine bakar...
kampuse girer bir gün polis, alır götürür üç beş solcuyu...
ötekilerin yüzünde lise yıllarındaki o tuhaf tebessüm...
kimin yüreğine ayrılık acısı çöker sevdiği terk edince..
beriki bıyık altından aynen...
sonra meslek sahibi olurlar...
sevmedikleri adam kovulur...
iki çocuğu vardır belki, belki bekardır...
hak etti abi dedikodusu çınlar binanın dört bir yanında...
sonra bir kılıç iner ülkenin üstüne...
ortadan ikiye yarar afrika ülkelerinin sınırları gibi...
sonra küçük yarıda kalanlar,
alınır birer birer evlerinden...
kimi suçludur belki gerçekten
kimine çok şaşırır duyan..
ama önemsizdir büyük yarıdaki için...
ötekidir çünkü götürülen..
annesi döverken gülmüştür daha önce ona
polis dalarken oh çekmiştir...
ha sevgilisinden ayrılmış
ha içeri atılmıştır..
ötekidir o ne fark eder...
zaten ötekiyse kesin suçludur...
bir şubat sonunda biri güler, bir şubat ortasında başkası...
yardım kampanyasına çok katılı ama
birbirini sevmez bu ülkenin insanları...
birbirinin acısını sever...
unutmamak gerek...
mutsuzluğun üstüne mutluluk inşa edilmez...
hem ne demiş adam..
keser döner sap döner...